VİYANA - SNmedia.at/ Pazartesi günü sona eren keşif oturumları, ÖVP ve SPÖ'nün daha önce birkaç kez bir araya gelip koalisyon ihtimallerini değerlendirmesiyle dikkat çekti. Ancak Ulusal Konsey'deki toplam 92 sandalyeleri, güvenilir bir hükümet kurmak için yeterli değil. Bu nedenle NEOS da sürece dahil edilerek 110 sandalyeli “istikrarlı bir çoğunluk” hedefleniyor.
Uzlaşma zorunluluğu
Siyaset bilimci Kathrin Stainer-Hämmerle, tematik ortaklıkların yanı sıra, Herbert Kickl gibi isimlerin engellenmesi gibi ortak bir hedefin koalisyon kurmak için yeterli olmayacağını ifade ediyor. Eğitim, entegrasyon ve bütçe gibi alanlarda anlaşmazlıkların aşılması gerektiğini vurgulayan uzman, her partinin taviz vermesi gerektiğini belirtiyor.
ÖVP ve SPÖ arasındaki derin görüş ayrılıkları
Seçim sürecinde ÖVP, daha sert bir sığınma politikasıyla dikkat çekerken, SPÖ servet vergisi konusunda ısrarcı bir tutum sergiledi. NEOS ise emeklilik reformu gibi konularda farklı bir vizyon sunuyor. Bu zıtlıklar, koalisyon görüşmelerini karmaşıklaştırabilir.
Hükümet kurma süresi uzayabilir
Viyana Üniversitesi'nden Thomas M. Meyer, üç partili koalisyon oluşturmanın, iki partili koalisyonlardan daha zorlu bir süreç olduğunu ifade ediyor. 2017'deki ÖVP-FPÖ koalisyonunun 64 günde, ÖVP-Yeşiller koalisyonunun ise 100 günde tamamlandığını hatırlatan Meyer, mevcut görüşmelerin daha uzun sürebileceğini öngörüyor.
Federal düzeyde yeni bir başlangıç
ÖVP, SPÖ ve NEOS arasındaki olası koalisyon, federal düzeyde yeni bir dönemi başlatabilir. Daha önce Carinthia ve Salzburg’da benzer ittifaklar denendi. Örneğin, Carinthia’da SPÖ, ÖVP ve Yeşiller’in iş birliği, 2013 yılında olumlu sonuçlar doğurmuştu.
NEOS’un stratejik avantajı
NEOS lideri Beate Meinl-Reisinger, partisinin hem ekonomik hem de sosyal politikada ÖVP ve SPÖ ile çalışabileceğini ifade ediyor. Ancak NEOS’un hükümete dahil olması, kesin bir başarı için yeterli olmayabilir; tarafların yapıcı bir uzlaşma sağlayabilmesi kritik öneme sahip.
Hükümet sorumluluğu ödül ve risk taşır
Siyaset bilimci Stainer-Hämmerle, hükümette yer almanın parti açısından hem kazanımlar hem de riskler içerdiğini belirtiyor. Örneğin, Carinthia'daki Yeşiller, koalisyon sürecinde aldıkları kararların maliyetini ağır şekilde ödemişti. Uzman, başarılı bir hükümet kurma sürecinin, partilerin kabul edilebilir bir uzlaşmaya varmasına bağlı olduğunu vurguluyor.
Foto: REUTERS/Elisabeth Mandl
